GEÇ KALMIŞ SOBE...

Nefesimi kesen/kesecek anlar ...

İlk olarak aklıma gelen :Ben ikinci doğumumda birinciden daha deneyimliyim ya;son ana kadar evde sancımı çektim.Doğum masasında ilk seferde doğsun diye bütün enerjimi topladım ve elimden geleni yaptım ama olmadı.İşte o zaman bütün gücümü ilk seferde harcadığım için nefesim kesilir gibi oldu...:(



Enes i Emin in üzerine çıktığını , ağzını eliyle kapatıp nefessiz bıraktığını gördüğüm an nefesim kesilir gibi oluyor.



Geçen gün kardeşim rahatsızlanmıştı ve doktor ciddi bir hastalıktan şüphelenerek doppler istedi.işte o doppler çekilip de doktor sonuçları bize söyleye kadar resmen nefesim kesildi.( Neyse ki korkulacak bişey çıkmadı.Allah a şükür.)



Eşimin canlı yayında yada tüm akrabalarının toplandığı bir yerde "seni seviyoooooruuuummm"demesi nefesimi keserdi herhalde:)



Çocuklarımın ilk okula başlayacakları gün,üniversiteden diplomalarını alıp kep fırlattıkları gün, nefesimi kesen anlardan olurdu.



Kabeyi ilk kez o ihtişamıyla gördüğüm an nefesim kesilir gibi oldu.



ASLINDA Yapabileceğim HALDE Şimdiye KADAR Ertelediğim ŞEYLER:



Aslında çocuklar bahane mi bilmiyorum ama ev işi.Hergün niyet ediyorum yapıcam diye ama olmuyor.Birgün süpürsem aynı gün silemiyorum.


Kpss sınavına girmek.Bir türlü çalışıp giremedim şu sınava.İnşaallah bu sene girmeyi düşünüyorum.

İş aramak.Bir türlü iş başvurusu yapmaya gitmiyorum hiçbir yere.Sanki iş benim ayağıma gelecek te:) Enes olana kadar bir anaokulunda çalışıyordum.Şimdi yine çocuklarımdan ayrılmadan çalışabileceğim tek iş anaokulunda çalışmak.

İki çocukla tek başıma araba kullanmak.Bunu da bir türlü denemedim.Ama en kısa zamanda hayata geçiricem bu isteğimi.

Bir daha dünyaya gelseydim...
Yine ben olarak gelmek isterdim.Allah a şükür halimden memnunum.Mutluyum.Eşim,çocuklarım,akrabalarım,arkadaşlarım ve blog dostlarımla hayat çok güzel...