28 Mart 2009 Cumartesi

EVDEYİZ...

Düşündüğüm gibi olmadı.İşlemlerimizi yapıp bizi eve göndereceklermiş ama bunu bugün öğrendik.Dün söyleselerdi de bende Enes le iki gün hastanede ne yapacağımı düşünmeseydim.İşlemlerimizi yaptırdık.Şimdi ameliyat gününü bekliyoruz.Ne demişler :"Gün doğmadan neler doğar".

27 Mart 2009 Cuma

KORKUYORUM.......

Bugün anestezi doktoruyla görüşmemiz vardı.Enes i muayene etti.Alerjik astımı olduğunu söyledim.Ciğerlerini dinledi ve "ciğerleri temiz" dedi(keçiboynuzu suyu sağolsun)."İyi bakın Enes e de ameliyat gününe kadar hasta olmasın" dedi."Biz sizi 20 gün içinde arayacağız" dedi.Tam çıkarken asistanı "biz hastalar içinden dört tanesini seçtik.Bunlar içerisinde sizde varsınız."Bu hafta cumartesi" gelin yatış işlemlerini yapalım dedi.Ben bir şok oldum."Yarın mı "diyebildi.Çocuk kızgın kızgın bakarak "bu cumartesi ne zaman oluyor "dedi.Ne bileyim insan "yarın gelin yatış işlemlerini yapalım" der.Ben zaten şok olmuşum.Bu kadar çabuk beklemiyorum.Yer zeynep kamil çocuk hastanesi olunca...

Yarın (yani bu cumartesi!!!) 11.30 yatış işlemlerini yapacağız ve pazartesi günü Allah nasip ederse ameliyat olacak.Ben iki gün Enes i hastanede nasıl zabt edeceğim.Sağlıklı çocuk iki gün hastanede ne yapar?Allah hakkımızda hayırlısını nasip etsin.

Bu arada "Muhsin Yazıcıoğlu" ve arkadaşlarına çok üzüldüm.Allah ölenlere rahmet,yakınlarına da sabır versin.İnna lillahi ve inna ileyhi raciun...

25 Mart 2009 Çarşamba

AMELİYAT :((((((((

Genelde çocukları eşim banyo yaptırıyor.Geçen gün Enes banyoda çok ağlayınca banyoya gittim ve ağlamasıyla birlikte sağ taraf kasığında şişlik olduğunu fark ettim.Çok korktum.Elleyince elime bişey gelmedi ve sanki normale döndü.Sonra Enes i banyodan çıkardık.Üstünü giydirirken yine baktım ve bişey yoktu.Ama aklımda soru işareti bırakmıştı.Gece uyurken bakıyordum bişey yoktu.Ara ara tuvalete gittiğinde baktım.Bir iki defa daha şişliği farkettim ve kasık fıtığı olabileceğini düşündüm.İnternette edindiğim bilgilerle ağlarken,bağırırken ve ayaktayken daha belirgin olabileceği ve el vurulunca kaçabileceğiydi.Tedavinin de ameliyat olduğu yazıyordu.Dün soluğu çocuk cerrahında aldık ve teşhis "kasık fıtığı"ydı.Ameliyat olması gerekiyordu.Gerekli kan tahlilleri yapıldı ve cuma günü anestezi doktoruyla görüşeceğiz.

Hakkımızda hayırlısı olur inşallah...Hep Allah a dua ediyorum."Bir hastalığımız,rahatsızlığımız olduğu zaman geç kalmadan fark edebileyim" diye.En korktuğum şey;"geç kalınmış" tedavi...Rabbim dualarımı kabul ediyor.Çoğu zaman ben farkında olmadan bana gösteriyor.

Basit bir ameliyatmış ve aynı gün çocuk eve dönebiliyormuş.Ama ben yine de korkuyorum.Enes zor bir çocuk.Kan alınırken bile hastaneyi ayağa kaldırdı.Ameliyat öncesinde ve sonrasında da neler olur tahmin bile edemiyorum.Aslında düşünmek de istemiyorum.Ameliyat basit bile olsa insanı korkutuyor.Rabbime şükürler olsun.Daha ağır,zor ve dermansız dertlerden bizleri korusun.Dalarınızı bekliyoruz....

20 Mart 2009 Cuma

BİRİ FAYANS ÜSTÜNDE-BİRİ DOLAP İÇİNDE..:)))

Ben ne kadar arayı açmayayım yazma konusunda dersem ,ara o kadar açılıyor.Yine uzun zaman olmuş yazmayalı.Geçen iki postu kısa aralarla yazınca çok sevinmiştim ve herhalde "artık sık sık yazarım" diye düşünmüştüm.Nazar ettim kendime...:)

Günlerim dolu dolu geçiyor.Sabah ilk olarak Enes i okula gönderiyorum bir telaşla.Arkasından Emin e kahvaltı hazırlıyorum ve onu da yedirdikten sonra doğru bilgisayar başına.Kimler neler yazmış ilk önce onları okumaya başlıyorum.Bir günde bile o kadar çok okunacak post (yaklaşık60 tane)oluyor ki...Hepsini gözden geçireyim dediğimde ben kendi bloğuma yazı yazacak vakti bulamıyorum...:( "Google reader" de neredeyse yüze yakın kişiyi takip ediyorum.Bu da benim çok vaktimi alıyor.

Bunun dışında evlenecek bir arkadaş mutfak takımının parçasını yetiştirememiş ve yardım istedi.Bir ay içerisinde beş parça bu dantelden yapmam gerekiyor.Biraz zor.Yok yok çok zor.Aslında kolay.Bilgisayar başına hiç oturmasam belki de yetiştirebilirim.Ne de olsa erkenden ayaktayım.

Kilo alması kolay, vermesi zor."Kilo almayayım ,formumu koruyayım" diye ne zaman düşünsem canım hamur işi bişeyler yapıp yemek istiyor.Bu gün de bu katmerleri yaptım kendim için.


Tarif burada

Emin şu an uyuyor.Bugün bana torpil geçti oğlum sağolsun.Uzun süredir uyuyor.Ben de katmerleri ve akşam yemeğimi yaptım.Bılaşıkları yıkadım.Bir de kendime çayla birlikte akşam için makarna koymuştum ocağa.Yine bilgisayar başına geçince ocaktakilerini unutmuşum.Allah ım ben bilgisayar başına geçince kendimi kaybediyorum herhalde.Geçen gün çaydanlıktaki su bitmiş kaynaya kaynaya.Ben yanık kokusu gelince hatırladım ocağa çay koyduğumu.Blogları okurken unutmuşum.Şimdi de makarnanın suyu bitmiş bir sıra da tavaya yapışmış.Blog kazaları bunlar...:)))

Son yazımda Emin in vakitsiz uyuduğunu yazmıştım ve "ne zaman kalkıp" tekrar "ne zaman " yatacağından şikayetçiydim.Oğlum beni utandırdı.20.30 da uyandığı halde 22.30 bu şekilde yerde uyuyakaldı.Ben resmen şok geçirdim.Çünkü uykusuzluktan bayılsa bile bu şekilde sızıp kaldığı hiç olmamıştı.Oğlum beni utandırdı...:(

Enes artık benden bişey istemiyor ve bu şekilde tezgah üstünde dolaşıyor.İstediğini almak için çıkmış geçen gün bende resmini çekeyim bari dedim.İşin kötü tarafı Emin yaşına başına bakmıyor o da çıkıyor.

Enes eskisi kadar Emin e kötü davranmıyor.Bayağı düzeldi.Demek ki kardeşini kabul etmesi için neredeyse iki yıla ihtiyacı varmış.

Emin le saklambaç oynuyorduk.Baktım dolabın içine girmiş.Kapağını da bir güzel üzerine kapatmış.Çok hoşuma gitti.Nasıl akıl ediyorlar."Nereden aklına geldi oraya saklanmak? "hiç anlamadım...

Bu resmi de Enes in isteği üzerine çektim.Kendisini ve kardeşini kral ilan etmiş.Bizi çeker misin anne dedi.Hiç kırar mıyım ben oğullarımı?...:)))