Bugün oğlum ENES in doğumgünü

3 yıl nasıl da geçti insan anlamıyor.İlk doğduğu günü düşündüm bugün.O zaman bu günler o kadar uzak geliyordu ki...Ama şimdi bakıyorum acısıyla tatlısıyla gelip geçmiş.Her anın tadını çıkarmak,bardağın dolu tarafını görmek gerekiyormuş meğer...İlk zamanlar yeni anneliğe alışmak,gaz sancılarından susmadan ağlayan yavruyu susturmak insanın bir hayli vaktini alıyor.Şimdi düşünüyorum da çoğu şeyi unutmuşum.Resimlere bakınca hatırlıyor insan o günleri.Neyse geçmişten ders alıp ikinci çocukta her anı dolu dolu yaşamaya çalışıyorum.

2 yaş çocuğu ergen çocuğu nasılsa öyleymiş.Ama ben kardeşi olana kadar öyle bir zorluk pek yaşamadım.3 yaş döneminde ise bir durulma hakimmiş.Ama ben bu durulmayı da kardeşinden dolayı pek yaşayamayacağımızı düşünüyorum.Bakalım gelecek günlerde bizleri neler bekliyor.

Bakalım Mevlam neyler...
Neylerse güzel eyler...