Oğlum Enes bugün ilk kez teravih namazına gitti.

İki çocukla sabahtan akşama kadar uğraşıp duran ben ;sonunda bugün ilk olarak babasıyla Enes i camiye gönderebildim.Eşim hergün gidiyor fakat Enes kardeşiyle beni yanlız bırakmamak için evde kalıyordu. ( Çok düşünceli bir oğlum var )
Şimdi ise küçük oğlum uyuyor da ben de bilgisayar başında bu satırları yazabiliyorum.Yoksa ne mümkün bilgisayar başına geçmek.Enes benden önce koşuyor ve sabahtan akşama kadar bilgisayar başında oyun oynuyor.Dünden beri günde 1 veya 2 saat oyun oynama kuralı getirdim.Bakalım ne kadar uygulayabileceğiz bu kararı:)Aslında bilgisayar başında oyun oynaması küçük oğlumu rahat bırakması açısından işime geliyor fakat Enes açısından hiç de iyi olmadığını biliyorum.Sonuçta ikinci çocuğumun olmasını ben istemiştim.Ama bu kadar zor olacağını hiç düşünmemiştim:(

Enes kardeşi olalı öğle uykularını bıraktı.Ben ise bunun için erken olduğunu düşünüyorum.Onun için bugün Enes i uyutmaya karar verdim.Saat 3.00 de başladım ayağımda sallamaya.Ama yok nafile.Ben yatırıyorum o kalkıyor.Ta ki 4.00 e kadar bu didişmemiz sürdü.Saat 4.00 te Emin de ağlamaya başlamaz mı?Enes de tam uyuyacak.Aldım Emin i kucağıma Enes de ayağımda.Uzun süredir uyuduğu için yatmaktan sıkılan Emin kucakta gezmek istemez mi!Ne yapacağını şaşıran ben çaresizlik içerisinde Enes i sallamaya devam ettim ( Bu arada neredeyse halime ağlayacağım ) Sonunda zafer benim.Uyudu da ben de bir nefes aldım.İşte tam bunaldığım o anda Enes i akşam babasıyla namaza gönderme kararı almıştım içimden.Akşamda uygulamaya koydum.

Bakalım camiden ne haberlerle dönecekler...