Evet blogsever dostlarımız

Herzamanki gibi uzun bir aradan sonra yazma fırsatı bulabildim.Zira resimden de anlaşılacağı gibi Enes ten fırsat bulamıyorum:(

Arkadaşların bayram anılarını güzel güzel okurken biz de anlatacak pek fazla bişey olmadığı için bu kadar geciktik.Neyse yine de bahsedelim.( Biz de geri kalmayalım )
Bayramın birinci günü aynı apartmanda oturan babaannemiz ve dedemizle bayramlaşmak için üst kata çıktık.Bütün amcalar da oradaydı.Kahvaltımızı yapıp bayramlaştıktan sonra herkes gitti fakat biz babaannemize yardımcı olmak amacıyla birinci günü orada geçirdik.

İkinci günü benim ve eşimin hala,dayı,amca ve teyze ziyaretlerinde bulunduk.( Yani sadece birinci derece akrabayı ziyaret )Fakat evde olmayanlar bu ziyaretlerimizden nasiplerini alamadılar:)))Zira hem Anadolu yakasını hem de Avrupa yakasını aynı günde ziyaret etmek bir hayli zor oldu.

Üçüncü günü ise annemler memleketten döndükleri için bize kahvaltıya geldiler.( Halamın oğlu aynı şekilde.Herhangi bir gelişme yok.Sadece yoğun bakımdan çıktı fakat hiçbirşeye tepki vermiyor,hiçbişey hatırlamıyor ve konuşamıyor)

Bir bayram klasiği bu şekilde son buldu.

Enes iyileşti sayılır.Sabah akşam yediği 8 iğneden ve bir de serumdan sonra ancak toparlayabildi.

Hastalığından kalma bir ağlama huyu var.Herşeye ağlıyor.Ne zaman vazgeçecek bilmiyorum.

Tuvalet alışkanlığı hala bir düzene girmedi:( Bugün gece de olmak üzere tam altı kez baştan aşağı kıyafet değiştirdik.Acaba Esra nın bahsettiği diaper free olayını uygulasaydık daha mı kolay olurdu:)

Kardeşine karşı hala çok ilgili.Sabah ve akşam dayağını eksik etmiyor.Abisinin sesini uzaktan bile duysa ağlamaya başlıyor ufaklık:(

Şimdi bir de tehdit etme olayı çıktı.İstediği bişey olmayınca ''Kardeşimi uyandırırım bak haa''diye beni korkutmaya çalışıyor:0

Bu günlük de bu kadar.Herkese sağlık,mutluluk ve huzur diliyorum:)