merhaba blogsever dostlarımız :)

hamileliğimin son bir ayından beri bir yere giderken yanlız başıma gitmemiştim ve otobüse binmemiştim.Dün ilk defa iki çocuğumla beraber ( büyük üç yaşında, küçük iki aylık ) otobüse binip üsküdar daki ananemizi ziyarete gittik.Açıkcası iki çocukla ilk defa dışarıya yanlız çıkmanın vermiş olduğu bir heyecan vardı.Neyse ki otobüsümüz kalabalık değildi ve kardeşini çok seven Enes i '' eğer kardeşinin canını acıtırsan ağlar ve otobüs şöförü de bizi çok ses olduğu için başım ağrıdı diyerek otobüsten indirir '' cümleleriyle zor zaptedebildim ( Ne kadar uzun bir cümle oldu.Bir an hiç bitmeyecek sandım.) :D

Böylelikle bir ilk olan otobüs yolculuğumuz teyzemizin bizi karşılamasıyla son buldu...

Yaşasın gezme sevenler...Her ne şart altında olunursa olunsun birşeyi çok istedimi insan gerçekleştiriyor.

İki çocuklu diğer maceralarda buluşmak üzere hoşçakalıııııııııııııınnnnnnnnn...