Her hareketinle büyüdüğünü ve değiştiğini farkediyoruz babanla ve izlemeye devam ediyoruz seni.Doğumun bile dün gibi aklımdayken dört yaşını bitirip beşe girdiğine inanamıyorum.Zaman öyle hızlı akıp gidiyor ki...Yetişemiyorum.Özellikle kardeşin olduktan sonra gözümde nasıl da büyüdün birden.Belki de sana haksızlık ettim ve hala da ediyorum.Büyümedin belki de hala annenin küçük bebeğisin sen.Bir senedir seninle kardeşin yüzünden didişmek ikimizi de yordu.Belki de gerektiği kadar sevemedim seni bu zaman zarfında ve sen de acısını kardeşinden çıkardın.
Şimdi okula gidiyorsun ve kardeşinle ben yalnızız evde.Kardeşin de uyudu mu ben hepten yalnız kalıyorum ve düşünmeye fırsatım oluyor.Geçmişi düşünüyorum,yaptığım hataları ve gelecekte yapmama sözü veriyorum defalarca.Senin eve döneceğin saati bekliyorum heyecenla.Belki de eskiden bir saat olsun bir yerlere bensiz gitmeni istiyordum ve kafa dinlemeyi.Şimdi ise sensiz çok vaktim var ama ben kafa dinlemek yerine seni düşünüyor ve özlüyorum.Sesin geliyor kulaklarıma.Sürekli yüksek olan sesin yankılanıyor.Sonra da yaptıkların geliyor gözümün önüne.Ya da kardeşin yapıyor senden öğrendiği hareketleri...
Okula başladığından beri beni şaşırtıyorsun:
Okula kolay alışabileceğini hiç düşünmemiştim.Kardeşinle beni evde yalnız bırakıp gideceğini...
Okuldan gelince bana "Anne seni çok özledim ." deyip boynuma sarılacağını...
Okulda yaptıklarınızı daha ben sormadan anlatacağını...
"Yarın okul var mı?Niye yok?" diyeceğini...
Sevmediğin yemekleri bile okulda yiyeceğini...
Okuldan eve öyle heyecanlı geliyorsun ki...Kapıda seni kardeşinle beklerken kardeşin gün içerisinde hiç mutlu olmadığı kadar mutlu oluyor seni gördüğünde.Sen de hergün bıkmadan usanmadan merdivende bizi gördüğünde korkutuyorsun biz "böö"diye ve her akşamki gülüşmeler başlıyor.Ardından mutlaka "çok acıktım,yemek hazırla" diye elimi ayağıma dolaştırıyorsun.Zaten hazır olan yemeği bile koymama sabredemiyorsun bazen.İştahın daha da açıldı sanki okula gideli.Olumlu değişiklikler olacağını biliyordum.Ama beni korkutan şey astımın.İlerlemesinden ya da okulda tıkanmandan korkuyorum.Hergün ilaçlarını veriyorum öyle gidiyorsun ama anne yüreği.Anlamıyor işte.
Daha sonra açsın ya...Yemekleri sayıklıyorsun.Sünger bop tan öğrendiğin"Yengeç burger yap anne" diyorsun.
Ya da diğer sevdiğin " pizza " yı yapmamı istiyorsun.Bazen birlikte hazırlıyoruz istediklerini ve sen bana yardım ettiğin için çok mutlu oluyorsun.
Afiyetle yiyorsun daha sonra emek verdiğin yiyecekleri...
Artık yatağını da kendin topluyorsun büyüdüğün için.Kıyafetlerini kendin çıkarıp giymek istiyorsun "büyüdüm" deyip...Bitmek tükenmek bilmeyen enerjin hala devam ediyor okuldan geldikten sonra bile.Sürekli "Ne yapıcam"deyip duruyorsun.Bir faaliyeti bitirip diğerine geçiyorsun yatma saatine kadar.
İşte böyle oğlum.Seninle birlikte ben de büyüyorum sanki.Sen içimden kopan bir parçasın.Seni çok seviyorum.İyi ki varsın.Allah a ne kadar şükretsem az.Sizleri bize bağışladığı için...
10 yorum:
canım ya ne güzel bir yazı bu böyle...
enesin okula çabuk alışması çok sevindirici bir olay. hele okuldan gelince söylediği cümleye bittim :(
onlar yanımızdayken sürekli rahat etmek için başka yerlere göndermeyi düşünüyoruz ama yanımızda olmayınca aklımız hep onlarda oluyor... rabbim kimseyi ayırmasın birbirinden.
bu arada gözümden kaçmadı yengeç burger ve pizza :D tarif nezaman tarif...
yaa gozlerim nemlendi:))) Allah nice guzel gunlerini, basarilarini gostersin ikisinin e insallah:))
Bence bir akşam değişiklik yapın siz onu korkutun "böööö" diye.
Canım gerçekten çok büyümüş, delikanlı olmuş.
Hayat çok hızlı akıyor.
çok duygulandırdın beni sühendan.4 yaş.baya büyümüş.okula gitmeleri demek büyümeleri, bizden kopmaları demek gibime geliyor.bir yanım çocuklar büyüsün artık diyor, diğer yanım hep bebek kalsalar keşke diyor.bu hallerini o kadar çok özliycem ki ilerde.
sürekli kameraya alıyorum.iyi mi yapıyorum bilmiyorum.ileride gördükçe çok duygulanırım herhalde.ben aşırı ağlak bir anne oldu yaw:)
resimleri kronolojik sıralaman çok güzel olmuş.ya bir de ben şu an çok açım, senin pizza aklıma düştü, gece rüyama girebilir:)
Artık büyüyen ve "yengeç burger" isteyen Enes'i tatlı yanaklarından kocaman öperim..
Bugün pek bi dugusal gördüm seni Sühendancım :))
Allahım yokluklarını aratmasın canım yazdıklarını okuyunca bizim evin halleri geldi aklıma çok derin hissettim yazdıklarını
yüreğine sağlık canım
sühendan canım ne güsel yazmışsın...gözümde canlandı hepsi...geçekten insan nasıl ve ne zaman büyüdklerini anlamıyor..anlayamıyor...enesin okula alışması çok güsel...sevmesi,çok şanslısın bu konuda seni zorlamamış...hamburger ve pizzada gözümden kaçmadı hani..şahane görünüyor ellerine sağlık...
canım sana uluslararası arkadaşlık ödülü yolladım kabul edersen..
öpüyoruz..
Amin Emine.Tarif yok.Bize gelenlere yapıyoruz ,yediriyoruz.Şaka bir yana istersen veririz tabi ki...
Ben de gözlerim nemlenerek yazdım.Demek aynı duyguyu sizlere de yaşatmışım.İnş. amin canım.
Tavsiyeni bu akşam deneyeyim y*a*s*e*m*i*n.Evet çok hızlı malesef...
Amacım sizleri duygulandırmak değildi Elif ama duygusal anımda yazdığım için öyle oldu sanırım.Duygularına katılıyorum.Ben de zaman zaman senin gibi hissediyorum.Şu pizza konusunda da aslında okuyucuların canı çeker diye bugüne kadar denediğim tariflerin resmini falan koymadım.ama konu Enes olunca en sevdiği şeylerden bahsetmeden geçemedim.Yakın oturuyoruz.Gel anında pizzan sıcak scak hazır olur.Bir gün Esra yla çıkıp gelsenize...
Öpücüklerin Enes in yanaklarına kondu Kuaybe ablası.Aslında ben çok duygusal biriydim.Ama çocuklar sağolsun.Hep sinirli mutsuz yönümü ön plana çıkarmayı başarıp buraya da o şekilde yazılar yazmama sebep oldular.Şimdi tek çocukla evde kalınca o da uyuyunca kendi asıl kimliğime büründüm...:)
Sağol Yasemin.Demek çocuklu evler birbirine benziyor.Yalnız değiliz aslında...
cevabını yeni okudum.bizim için hiç bir şey hazırlamıyacağına söz verirsen geliriz bir gün neden olmasın.sadece çay ya da kahve zaten kilo vermeye çalışıyoruz ikimizde:)
Söz veremem ama Allah ne verdiyse yapar yeriz.Önceden haber verirseniz pizzayı olmuş bil...:)
Yorum Gönder