GİDİŞİMİZ MACERA - DÖNÜŞÜMÜZ MACERA ...

Emin iyileşmişken hemen oturdum bilgisayar başına...:)

Gezimizin rezervasyon,yol bileti gibi ayrıntılarıyla hep kardeşim ilgilenmişti.Gideceğimiz gün geldi ve Bostancı deniz otobüsü yolunu tuttuk.Deniz otobüsünün kalkmasına bir saat kala evden çıktık.Tam varmamıza 6-7 dakika kala kardeşim biletleri evde unuttuğunu hatırladı.Kendisi sorumluluklarını iyi bilen biri olduğu için kimsenin aklına evden çıkarken biletleri hatırlatmak gelmemişti bile.Yoksa babam böyle şeyleri tekrar tekrar sorar.

Neyse hemen İDO yu aradık.Ama "biletsiz giremezsiniz" cevabını aldık.Bu arada bir de babama nasıl söyleyeceğimizi düşünüyoruz.Bu tarz şeylere öyle sinirlenir ki...Telefonla konuşuyoruz ama babam daha farkında değil.Neyse söyledik babama.Tahmin ettiğimiz gibi babam çok kızdı.Ama olan olmuştu.Tekrar eve dönsek kesin vapuru kaçırıcaz.Evde kardeşim var.O getirse yine yetişemeyiz.Tekrar İDO yu aradık."Biletlerin üzerindeki barkot numaralarını versek geçebilir miyiz?"Yine cevap "HAYIR."Bu arada vardık tabi.Babam ve suçlu kardeşim gitti.Ne gelen var,ne giden.Biz meraklar içerisinde arabada bekliyoruz.Neyse biletleri iptal edip yeni bilet alınabiliyormuş.Hemen eski biletleri iptal ettik.Yeni biletleri aldık.Eşyalarımızı güvenlikten geçiriyoruz.Telefonum ısrarla çalıyor.Güvenlikten geçen çantamı alıp telefona baktım.Bu arada güvenlikten geçerken içeride bir çanta daha varmış.Unutmuşum.Sürekli anneme "eşyalar tamam mı?" diye soruyorum.İçime doğdu sanki.Annem bir saydı.Bir tane eksik.Hadi bakalım.Bul bulabilirsen.Etrafa bakıyorum yok.Birden gözüme ilişti.Bir baktım bir çocuk kendi çantaları diye almış elinde taşıyor.Hemen gittim."Bu çanta bizim galiba" dedim.Çocuğun annesi "bizim değil dedi".Ama çanta kızının elinde:)Neyse bu iş de tamam.Kapılar açıldı biz de sonunda deniz otobüsümüze bindik.

Sağ salim iki saaatlik yolculuğun ardından vardık Armutlu ya...

Korktuğum gibi olmadı.Vakit geçirmek için çok alternatif olduğundan Enes kardeşine zarar verecek pek vakit bulamadı.Genelde yorgun olarak eve gelip çizgi film izledi.Bol bol yüzdük,yürüyüş yaptık,parka gittik.Çok güzel vakit geçirdik.Enes in kendisiyle -kardeşsiz olarak- vakit geçirmem çok hoşuna gitti.Mutluluktan bugüne kadar duymadığım sözler söyledi bana deniz kenarında yürürken."Anne çok harikasın" "Anne çok komiksin" "Annecim,Annecim"gibi...

Emin ise ev ahalisi nereye giderse gitsin hasta olmasın diye evi bekledi yavrucak.Ama yine de hasta olmaktan kurtulamadı.Dişerini kaşıyarak vakit geçirdi.

Bu arada bizim çocuklar sabahın 7.30-8.00 inde uyandıkları için kimse bizimle aynı odada uyumak istemedi:( Tabi ki gençler gecenin tadını çıkarıp geç yatınca haliyle sabah uyanamıyorlardı.Bizimkiler dinler mi?Hergün erken kalktılar.

Ve artık dönüş yolu .....

Döneceğimiz günden birgün önce cep telefonumuza bir mesaj geldi."Hava muhalefeti nedeniyle deniz otobüsü seferleri iptal edilmiştir."Bu bizim için iyi bir haber olmadı.Sonuçta çocuklarla birkaç araca binip binmek ,üstelik fırtınalı ve yağışlı bir havada:(

Na yapalım.Kısmet.Sabah erkenden kalktık.8.30 da evi boşalttık.9.00 Yalova otobüsüne bindik.!10.45 te indik.Hemen feribotta yer var mı diye kardeşim bakmaya gitti.Biletlerimizi alıp geldi.Bu sırada anons ediliyordu."Pendik yolcusu kalmasın diye..."Hemen koştura koştura feribota kendimizi atmaya kalmadan kardeşim"Çantanın birini bilet aldığım yerde unuttum"Görevlilere söyleyip bir koşturmaca daha...En sonunda feribottayız.Kendimizi attık koltuklara.Dinlenmeye başladık.Neyse ki feribottan indiğimizde çok geçmeden eşim karşımdaydı da...Bir de orada çanta bırakmadan evimize kavuştuk.

Bir tatil daha mutlu sonla sona ermiş.