Uyku arası yazı molası

Benim için şu aralar dünyadaki en büyük rahatlık ikisininde aynı anda uyuyor olmalarıdır.Nasıl rahatlıyorum bir bilseniz...:)

Sabahın altısında uyanan oğlum Emin dokuz gibi tekrar güzellik uykusuna yatıyor.Anlaşmışlar gibi dokuzda da Enes kalkıyor.Bana hiç dinlenme yok.Sabahın altısında başlayan mesaim gece onbir gibi sona eriyor.Eskiden uykuya geçmekte zorlanırdım.Yatar yatmaz uyuyamazdım.Çay içsem uykum kaçardı.(Eşim koyun say uykun gelir diye espiri yapardı )Şimdi ise öyle bir sorun yaşamıyorum.( Bunun için iki çocuğuma buradan teşekkür etmem gerek de mi :D )

İki aylık olmasına iki gün kalan oğlum maşaallah kucağa pek bi alıştı.Çocuk gelişimi kitaplarında çocuğunuzu sevin,ona dokunun,kucağınıza alın.Kucağa alışacak diye korkmayın yazıyor.Ben de korkmadım aldım.Sevmeye gelenler de hep aldı. ( Korkmadığım başıma geldi ) Çocuk kucakçı oldu çıktı.Tabi o hep kucakta olunca ilgi bekleyen Enes tabiri caizse zıvanadan çıktı.Kardeşine gösterdiği şiddet artmaya başladı.Durum böyle oluca onları zapt etmek benim için bir hayli zor olmaya başladı.

Kardeşinin olmasıyla Enes in kelime hazinesine yeni kelimeler eklendi

-Dıkş dıkş
-Düşmanım gibi...

Bunlar tamamen kendi bulduğu kelimelerdir.Hiçbir baskı altında kalmadan tamamen özgür iradesiyle bu kelimeler hafızaya eklenmiştir.
Durum şu an için bundan ibarettir arkadaşlar.İkinci çocuk isteyenlere,düşünenlere duyurulur :D