BİZDEN HABERLER.......

Emin sünnet olalı bugün bir hafta oldu ama hala iyileşemedi.Darlık olduğu için doktor "yanık gibi iyileşecek" dedi ve öyle de oldu.Günde 3-4 kere krem sürüyorum.10 güne kadar iyileşmesini bekliyorum.Enes de sünnet olduğunda 10 aylıktı ve onda da darlık vardı.Ama böyle şeyler yaşamamıştım ve iyileşme süreci daha kısaydı.Narkozlu yaptırmadım.Normal olarak sünnet oldu ve 10 dak. kadar ağladı.Doktor uyuştuğu için acımadığını söylese de Emin ellerinin ve ayaklarının tutuluyor olmasından hoşlanmadığından hiç susmadı.En sevdiği şeyleri yanımda götürmüştüm ama onlar da işe yaramadı...:(

İlk gecemiz gayet güzel geçti.11 aydır uyumadığı kadar uyudu.Ne olduysa ikinci geceden sonra oldu.Ya geceleyin ya da gündüz olmak üzere yaklaşık 10 dakikalık bir ağlama krizi oluyor.Ne yapsam susturamıyorum.Bu da beni hem üzüyor,hem de yoruyor.Şu an bütün ağlamalarını sünnetine bağlasakta bana bağırsaklarıyla ilgili bir problemi varmış gibi geliyor.Bacaklarını karnına doğru çekip bir ağlayışı var ki...Bir de hem ağlamaktan,hem de herhalde çektiği acıdan bir ter boşalıyor yavrumdan.Gören banyo yapmış da saçını kurulamamışız sanıyor.Sünnet yeri tamamen geçtiğinde hala ağlamaları devam ederse bir doktora götürmeyi düşünüyorum.Belki de geçici bir gaz sancısıdır.Çünkü bu aralar bende de çok var ve sütten ona geçiyor olabilir.

Küçük yaşta yaptırmanın faydaları:

-Naz yapmayı bilmediklerinden gerçekten acı çektiklerinde ağladıklarını düşünüyorum.

-Küçük olduklarından daha kolay yara yerleri iyileşiyor.

-Krem sürmek için daha kolay zapt edebiliyorum,kaçamıyor.

-Bezliyken daha rahat oluyor.

Zararları:

-Konuşamadıklarından nereleri ağrıyor anlaşılmıyor.Biz de olduğu gibi.Sünnet yeri mi ağrıyor,gaz sıkışması mı var,karnı mı ağrıyor anlayamıyorum.

-Küçük ve savunmasız oldukları için insan kıyamıyor ve acıyor.

Olan biteni anlamaya çalışan Emin...

Aslında doğduktan sonraki ilk yedi gün acı duyguları gelişmemiş oluyormuş.Ben de onun için doğar doğmaz yaptıracaktım ama Emin ememediği için üç gün geceleri hiç susmaksızın ağladı.Sesi yukarı mahalleden duyuluyormuş.Bir de buna sünnet eklemek pek akıllıca gelmedi.Bu zamana kaldı.

Enes bu arada kardeşim sünnet olmuş,canı acıyor demedi.Yapacağını yapmaya devam etti.Artık o kadar sinirliyim ki...Kendimi tanıyamıyorum.En ufacık bişeye ya da eskiden kızmadığım şeylere artık tahammülüm yok.Sinirlerimi aldırmak istiyorum...:)

Bir haftadır yazamamamın nedenlerinden biri de,dün otuz kişilik bir misafir grubu vardı.Misafirlerimiz için ,sünnetli çocuk ve bir de abisiyle hazırlandık.Bu işi de halletmiş olmanın hafifliğiyle bugün rahat rahat yazabiliyorum.

Bu da misafirlerin geldiği gün sünnet çocuğunun, oturarak ve boydan çekilmiş hali...:)